Een nieuw stadhuis voor Amsterdam
Momenten
In de zeventiende eeuw groeide Amsterdam uit tot de belangrijkste stad van Europa. Handel op de wereldzeeën maakte de stad schatrijk. In een halve eeuw vervijfvoudigde het aantal inwoners. Een nieuw, groots stadhuis moest de macht van deze metropool onderstrepen.
Op 28 oktober 1648 legde het zoontje van Burgemeester de Graeff de eerste steen van het nieuwe stadhuis. Kort daarvoor was de Vrede van Münster getekend, waarmee een einde kwam aan de 80-Jarige Oorlog tussen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en Spanje. Het stadhuis werd door architect Jacob van Campen ontworpen als een monument voor die belangrijke gebeurtenis. Logisch dat het bronzen beeld van de Vrede de gevel van het gebouw bekroont.
Het achtste wereldwonder
Lang was het stadhuis van Amsterdam één van de grootste gebouwen van Europa. De gevel is 79 meter breed, tot aan de top van de toren ruim 55 meter hoog. Een enorme hoeveelheid zandsteen en marmer werd aangevoerd uit het buitenland om de gevels en het interieur te bekleden. Precies 13.659 houten palen, gemaakt van Noorse sparren, werden in de slappe Amsterdamse bodem geheid om het gewicht van het gebouw te dragen. Geen wonder dat het stadhuis al tijdens de bouw ‘het achtste wereldwonder’ werd genoemd.
